1940-45
Obóz przejściowy dla cywilnych robotników przymusowych
Wiosną 1942 roku reżim wyraźnie zwiększył zatrudnienie robotników przymusowych. Niemiecka gospodarka wojenna była w coraz większym stopniu uzależniona od zagranicznej siły roboczej. Szczególnie z terenów Związku Sowieckiego zaczęto sprowadzać do Niemiec, w tym także na teren zjazdów NSDAP, setki tysięcy zrekrutowanych na ogół pod przymusem cywilów – kobiet, mężczyzn, dzieci i całych rodzin.
Szczególnie intensywnie infrastrukturę obozu jenieckiego w Norymberdze-Langwasser wykorzystywano w 1942 roku. Pełnił on wtedy rolę obozu przejściowego dla dziesiątek tysięcy cywilów z Europy Wschodniej, których następnie wysyłano do pracy w całej Północnej Bawarii. Transporty z robotnikami przybywały na dworzec Märzfelde, następnie poddawano ich „odwszeniu” i badaniu lekarskiemu. Po krótkim pobycie w obozie byli kierowani do pracy.
Teren zjazdowy służył jednocześnie jako stałe miejsce zakwaterowania dla cywilnych robotników przymusowych, którzy pracowali w Norymberdze. Już w 1940 roku utworzono tu duże tzw. „obozy mieszane”. W 1943 roku firma M.A.N. założyła duży obóz firmowy na terenie dawnego obozu dla członków SS uczestniczących w zjazdach NSDAP.
