1940-43
Obóz oficerski
W lipcu 1940 roku Wehrmacht opróżnił obóz barakowy w Norymberdze-Langwasser, ponieważ przywództwo państwa planowało nowy zjazd NSDAP. Przebieg wojny te plany pokrzyżował, wobec czego obóz ponownie przejęło wojsko.
W sierpniu 1940 roku w istniejących barakach uruchomiono oficerski obóz jeniecki. W świetle prawa międzynarodowego sytuacja oficerów była pod wieloma względami lepsza od położenia prostych żołnierzy. Przede wszystkim nie zmuszano ich do pracy i kwaterowano w osobnych obozach, tak zwanych oflagach.
W 1943 roku w „oflagach XIII A i B Norymberga-Langwasser” więziono tysiące oficerów z Francji, Serbii i Holandii. Ich życie w niewoli upływało w atmosferze przymusowej bezczynności i nudy. Z własnej inicjatywy zorganizowali więc bogaty program kulturalny i sportowy, stworzyli biblioteki, orkiestrę i obozowy uniwersytet. Wielu jeńców w czasie wolnym dokumentowało niewolę w postaci zapisków bądź rysunków.